-
1 malitia
mălĭtĭa, ae, f. [malus], bad quality, badness.I. II.Trop., ill-will, spite, malice (class.): virtutis contraria est vitiositas: sic enim malo, quam malitiam, appellare eam, quam Graeci kakian appellant:B.nam malitia certi cujusdam vitii nomen est: vitiositas omnium,
Cic. Tusc. 4, 15, 34:est enim malitia versuta et fallax nocendi ratio,
id. N. D. 3, 30, 75; id. Rosc. Com. 16, 46:per summam fraudem et malitiam,
id. Quint. 18, 56; id. Clu. 26, 70;opp. to virtus: virtute, non malitia, P. Scipioni placuisse,
Sall. J. 22, 2.—With malus:sine mala omni malitia,
Plaut. Aul. 2, 2, 38.—In plur.:collatio nostrarum malitiarum,
Plaut. Mil. 3, 3, 66:everriculum malitiarum omnium,
Cic. N. D. 3, 30, 74.—Cunning, artfulness:C.muliebris malitia adhibenda est mihi,
Plaut. Ep. 4, 1, 23.—Sometimes in a good sense, like our roguery, Cic. Att. 15, 26, 4:tamen a malitia non discedis,
you do not desist from your roguery, id. Fam. 9, 19, 1.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский